Een pofbroek in de townships
De zon schijnt nog steeds hier in Grahamstown. Maar niet voor iedereen. En ondanks dat het zo warm is, krijg ik daar soms gewoon kippenvel van!
Twee weken doe ik nu vrijwilligerswerk in de townships rond Grahamstown. Ik ben van plan dat het komende half jaar te blijven doen. Maar ik denk niet dat ik ooit gewend raak aan de beelden die aan me voorbij schieten opweg naar de kinderopvang waar ik help. Mensen wonen in hutjes die nog minder voorstellen dan de hutten die Jos jr. als kind in elkaar knutselde. (Jos, niks tegen jou bouwkunsten, maar om er nou in te wonen...) Een paar golfplaten is alles wat sommige mensen bezitten.
Wat het vooral ook zo shockerend maakt is het grote contrast. In de townships zelf, waar soms ineens een verdwaalde villa staat. Maar ook in het centrum van Grahamstown waar de goedbedeelde studenten de overhand hebben. Het bekende ritueel van een 'vette hap' na het stappen, is ook de Zuid-Afrikaanse studentniet vreemd. Maar wanneer er midden in de nacht 'n straatkind van een jaar of tien om eten staat te bedelen vergaat de honger je snel.
Ondanks al die ellende word ik van het vrijwilligerswerk helemaal vrolijk. Iedere maandagochtend ga ik naar een kinderopvang met ongeveer vijftig kinderen tussen de drie en vijf jaar. Ik kan geen woord met ze wisselen (ze spreken Xhosa, een Afrikaanse taal met allemaal klikklanken) maar dat is een detail.
De eerste keer droeg ik, heel naief, een pofbroek. Die wordt je gewoon van je kont getrokken, zo enthousiast als die kinderen zijn. Ook het verschil in huidskleur is fascinerend. Eenjongetje probeerde me zelfs af te likken, hij moet gedacht hebben dat ik in de poederdoos was gevallen. En ik maar denken dat ik door al die zonneschijn al behoorlijk bruin was...
Reacties
Reacties
Hahaha, geen pofbroeken meer voor jou?;)
Wat leuk! Die kindjes, dat moet echt heeel schattig zijn!
Ook wel heftig, die dingen die je ziet.. gelukkig kun je toch iets doen, met t vrijwilligerswerk.
kus!
Heej Milou!
Gek he, dat verschil van arm en rijk...Mensen die niks hebben..Daar wen je niet aan hoor..
Haha leuk van die kindjes he..Die zijn gewoon niet gewend dat er ook blanke mensen zijn..Kindje kwam bij mij ook een keer voelen of het wel echt was, en dan heb ik nog sproetjes ook, dat is helemaal raar! :D haha
Geniet er nog maar van! Wanneer komen er nou foto's wordt wel tijd hoor!:)
Kus Marlies
Lijkt me erg heftig, vrijwilligerswerk in de townships. Maar ook zo'n mooie ervaring! Geniet ervan.
Ja wat je schrijft komt mij nog bekent voor,
Die blanke huid dat ze je aanwillen raken.
En sieraden daar zijn ze ook gek op.
Milou wat geweldig dat je dit mag meemaken z'n mooie ervaring.En leuk om ook wat van je te horen
p/s Proficiat met je vader,ik drink er een exstra oké
Wat een mooie ervaringen doe je daar op zeg. Ik kan me wel voorstellen dat die contrasten heftig zijn om te zien. Maar met je vrijwilligerswerk doe je toch een beetje goed moet je maar denken. Ik ben ook benieuwd naar de foto's. Hint hint :P
Geweldige ervaringen Milou. Je bent ook om te zoenen.
Heej Milou!
Gelukkig ik heb je website gevonden, anders had ik natuurlijk al veel eerder geschreven!
Wat een leuke verhalen om te lezen, mede doordat jij zo leuk kan schrijven. En wat lief die kindjes!
Ik ben wel heel jaloers op jou, want ik zit al weken te verlangen naar de zomer en de zon. En jij bent gewoon al verbrand!!
Hopelijk kun je snel foto's plaatsen, want ik ben heel benieuwd hoe t er daar uitziet.
tot spreeks!
xxx Mieke
Heee Milou,
Mooie verhalen om te lezen.
Ik kan me nog steeds niet voorstellen dat jij zo ver weg bent.
Nog gefeliciteerd met je pa!
En heeeeel erg leuk dat kaartje dat je me gestuurd hebt, Dankjewel!
We spreken elkaar nog,
toedelsss
xxx Hilde.
Wow Milou, ongelooflijk toch!
Ik krijg kippenvel van je verhaal. Doe m'n uiterste best om er een béétje een voorstelling bij te maken, maar ik ben bang dat dat verspilde moeite is!
Vind je ontzettend stoer en heldhaftig!
En ik zou willen dat ik precies de goede woorden had om uit te leggen hoe bewonderenswaardig/verbazingwekkend ik het allemaal vind... wow.
Spreek je snel, ik denk aan je! Kleine (naja, lichamelijk gezien dan ;)) Milou tussen de grote olifanten!
Liefs Marianne
Hey
Wat een ervaring zo zeg!!! Krijg al kippevel als ik het lees, laat staan als je het mee zou maken! Geweldig dat je kunt helpen!
Ik hoop dat je nog een hele mooie tijd tegemoet gaat.
Maak er wat moois was!!
Kus Froukje
hee, Milou.
Als je thuis komt ben je vast bruin.
Of niet??????
En ik hoop dat je het heel fijn hebt, waar je bent.
Als het niet zo is dan vertel of mail me terug.
En ik mis je wel een beetje.
Groet van :Noortje die alles heeft geschreven, en van Pap, Mam,Sofie,Marijn.!!!!!!!!!!!!
Heeft wel even geduurd maar nu ben ik ook van de partij.Bedankt voor je leuke kaart. Leuk al die verhalen en Opa Degen zou zeggen: Geniet van het leven ,het duurt maar even.Wat een belevenis {zou eigenlijk ook wel iets voor mij zijn, niet het studeren,maar de rest er om heen! }Nog even en je mammie en broer komen en gaan daarna volgens mij weer helemaal jaloers naar huis.Kusjes en houdoe.Ook de groetjes van de rest van de family.
Greet
Hee milou,
wat herkenbaar zeg.. die hutjes en bedelende mensen op straat.. Ook ik heb het er elke keer nog moeilijk mee als we 's nachts na het uitgaan terug naar ons appartement rijden en dat je dan ziet hoeveel mensen er eigenlijk op straat slapen..
De contrasten zijn gewoon te groot.
Maar klinkt wel echt super joh dat vrijwilligerswerk! Doen meer studenten dat? En doe je spellen met de kids ofzo?
Ben benieuwd naar je foto's.. kan ze nu niet bekijken (internetverbinding uit de middeleeuwen) maar dat komt nog wel. Veel plezier en succes!
Liefs uit india
heeej meisje!
Wat een verhaal weer, en wat een kippenvel krijg je van die beelden he. Kheb t zelf ook meegemaakt, dan vergaat je de honger idd.... En hoe jij het dan zo weer beschrijft, krijg t er weer helemaal koud van. Fijn dat je vrijwilligerswerk aan het doen bent joh! Jij met je warme glimlach, daarmee kun je heel veel goeds brengen!
Aaaaah jij bent dapperder dan mij! die rups is wel zoon 10 keer groter! Enne, hoe smaakte die? Smeuig en sappig, maar smakelijk??;)
Wat een gave fotos! en wat een hoop mensen leer je kennen, heerlijk! Ik blijf je volgen, ben nu inmiddels weer op hollandse bodem beland.......dat! is vreemd hoor.....zit hier alweer met mn latino-muziekjes. :( Geniet meisje, want de tijd gaat sneller dan je nu beseft (klinkt raar, maar achteraf....) Enjoy!!! en tot t volgend berichtje/mailtje!!!!
kus
Hoi Milou,
wat een verhalen zeg, en wat leuk voor ons om hiervan mee te kunnen genieten. Het eten spreekt me niet direct aan, ik hou het wel bij een frietje wat je met de vingers mag eten. Toch??
Nog een fijne tijd en heel veel groetjes van Gerard en Doret.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}